اجرای فضای سبز شهری
فضای سبز شهری یکی از قسمت های مهم در طراحی فضای باز است که در کشور ما به آن توجه زیادی نمی شود. فضاهای سبز شهری به دو دسته: فضای سبز پهنه‌ای و فضای سبز خطی تقسیم می‌شوند. در ادامه با ما همراه باشید تا با اصول طراحی فضای باز شهری آشنا شوید.
فضاهای سبز پهنه ای
فضاهای سبز پهنه ای فضاهای سبزی هستند که در نقشه کلی شهر هم، مشابه لکه های سبز رنگ هستند. فضاهای سبز پهنه ای به فضاهایی مانند باغ ها و پارک ها می گویند، که نسبت به سایر فضاهای شهری از فضای سبز بیشتری برخوردار می باشند. در طراحی فضاهای سبز پهنه ای باید به مسائلی مانند اوقات فراغت، پیشینه تاریخی مردم، مسائل زیست محیطی و… توجه ویژه ای داشت.
فضاهای سبز خطی
فضاهای سبز خطی به فضاهایی مانند: فضاهای سبز معابر و کمربندهای سبز شهری می گویند. فضاهای سبز خطی به شکل گیری شهر و ایجاد حریم پیاده روها و خیابان ها کمک زیادی می کند. همچنین این فضاها می تواند عهده دار وظایف زیست محیطی مانند: بادشکن، یا کاهندگی آلودگی‌های صدا و صوت نیز باشد.
طراحی فضای سبز شهری چیست؟
یکی از وظایف مهم طراحی فضاهای باز شهری، ایجاد هماهنگی هنرو علم در ایجاد یک شهری زیبا و مهندسی شده می باشد. هدف اصلی از طراحی منظره، تغییر پدیده‌های شهری به زیباترین نحو است.
هماهنگی بصری گیاهان با فضای شهری
بیشتر مردم درختان را یکی از مهم ترین اجزای فضای شهری می دانند. زیرا درختان بخش مهمی از طراحی فضای باغ شهری را در بر می گیرند. تاثیر درختان در کاهش تراکم محیط و یکنواختی منظر یکی از موضوعاتی است که باعث می‌شود انسان‌ها به حضور درختان در شهرها احساس نیاز کنند.
ویژگی‌های زیست محیطی درختان در طراحی فضای سبز باغ شهری
- کاهش آلودگی هوا
- کاهش آلودگی صوتی
- کنترل فرسایش خاک
- کنترل انعکاس نور
- کنترل شرایط اقلیمی شهر
ویژگی‌های کالبدی فضای سبز در شهرها
شهر، سیستمی است پویا که فضای سبز یکی از اجزای مهم آن تلقی می شود. فضاهای سبز می توانند نقش های مهمی را در کاهش تراکم شهری، ایجاد مسیرهای شهری، تکمیل و بهبود فضاهای آموزشی، فرهنگی، مسکونی و … داشته باشد.
اصول اجرای فضای سبز شهری
طراحی فضای باز شهری در مقیاس‌های کوچک، باید مطابق راحتی، زیبایی، دوام و صرفه اقتصادی باشد. طراحی فضای سبز به عنوان بخشی از طراحی فضای شهری فرایندی انسانی است که با بهبود کیفیت کالبدی محیط زیست سر و کار دارد. طراحی فضای باز شهر دارای اصول زیر می باشد:
۱- اصل پیوستگی فضا:به معنای هماهنگی فضاهای شهری با یکدیگر می باشد.
۲- اصل هم پیوندی عناصر شهری و واحدهای مسکونی: به معنای هماهنگی فضای شهر با ساختمان های شهری می باشد.
۳- اصل محصور کردن فضا یا محصوریت:به معنای تعیین حد و مرز اجزای شهری می باشد.
۴- عناصر محصور کننده فضا:به معنای عناصر انتخابی برای تعیین حد و مرز فضاها می باشد.
۵- میزان محصور بودن فضا:تعیین مقیاس حد و مرز فضاها
۶- اصل مقیاس و تناسب
۷- اصل تقارن در فضاهای شهری
سوالات متداول:
عرعر، زالزالک، ژینکو، چنار، لیلکی امریکایی، ماگنولیا، بیدمجنون، اقاقیا، داغداغان
کاج ها، ایلان، گل ابریشم، زبان گنجشک، توت، صنوبر و سپیدار، اقاقیا، گز
جمع بندی:
در طراحی فضای سبز از گیاهان به عنوان عناصر معماری می‌توان استفاده کرد. این عناصر همانند دیگر عناصری که در طراحی به کار گرفته می‌شوند از ویژگی‌های بصری مانند نقطه، فرم، رنگ و بافت برخوردار هستند. بایستی این ویژگی‌ها بر اساس اصول زیباشناختی، یعنی وحدت، ریتم، تناسب، توازن و مقیاس چیده شوند تا بتوان به محیط‌های دلپذیر دسترسی پیدا کرد.
بیلدکو در تمامی عرصه های طراحی و اجرای انواع فضاسازی باغ و ویلا ، در خدمت شماست.
طراحی فضای شهری از زبان ویکی پدیا
شهرام وفائی
به جای چمن توی فضای سبز از چه گیاهی می تونیم استفاده کنیم؟
هادی
کاش تو طراحی فضای سبز شهری ایران بیشتر خلاقیت به خرج داده بشه.